TRICORNE LÍRICO

TRICORNE LÍRICO

Mateo Fontán Couto

 

A auga na pedra

Cómpre dicir acougo,

imparable latexar nun bloque

coma a auga na pedra,

luminaria.

Acotío, sempre está pasando

nun final que chega

coma a auga na pedra

desfacendo e creando

melodía.

 

Leria do xilófago

Roio!

e non entendo de patrimonios.

Teño moral de madeira dourada,

roio!

e as bonituras da arte son lendas

que escoito

namentres...

roio!

 

Encomio a Vilaza

Vilaza ennobrece ao decurso

e fermosea co aire.

Os musgos son escadas,

as pedras ingresan cos discursos

que o ceo acubilla en Vilaza.

Este trisco con torre posúe auga con maxia;

liñaxes e arcadas convidan a non espertala.

No tempo,

no tempo Vilaza.

Ten ollar de vello clima.

Na idea Vilaza,

na idea.

Ten batallas gañadas.

Vilaza encarnada na idea e no tempo...

Vilaza, por Vilaza electrizada.

 

Publicado no xornal Móvete (Verín) nº64 data 1/2/2021